Her bayram geldiğinde

Hoşgörü tavan yapar bende.

Nedendir bilinmez;

Daha affedici

Daha iyi niyetli olurum.

Unutuveririm bana yapılan

Saygısızlık ve yanlışlıkları.

Haksızlığa uğramışsam bile

Çok kızmış olsam da birilerine

Bir şans daha

Vermek isterim onlara.

Herhalde "bayram hatırı"na...

Pollyannacılık oynayarak

Kesin suçsuz olsam da

Öz eleştiri yaparım.

Başkalarının yerine

Koyarım kendimi.

Masum olduğum halde

Hatanın bende olabileceğini

Kabullenirim sonuçta.

Bir an önce de

Harekete geçip

Aramız orta ölçüde olan

Aramız açık kişilerle

Bir araya gelmek ,

Arayı düzeltmek;

Sanki hiçbir şey olmamış gibi

Yaşanmamışçasına bir şeyler

Her şeye yeniden başlamak,

Akrabalık ve dostluk bağlarını

Kuvvetlendirmek isterim.

Benliğimi

Ayaklar altına alıp,

Taş basarak bağrıma;

"Ne yapıyorsun?

Sen haklısın.

Onun senden

Özür dilemesi;

Seninle barışması gerekir!"

İç sesimi bastırarak

Zor da olsa

Hep doğruyu

Yapmak isterim.

Ve bilirim ki

Biraz sonra diye bir şey,

Hem var hem de yok.

Pamuk ipliği ile

Bağlı değil miyiz hayata?

Eğer;"Keşkeler..."

Yaşamak istemiyorsak

"Şimdiki aklım olsaydı... "lar

Kemirmesin diyorsak beynimizi

Fırsat bilip bayramları,

-Varsa -

Sonlandırmalıyız küslüklerimizi.

İlk adımı biz atalım ki

Kazanan da biz olalım.

Bu dünya yorgun,

Bu dünya yaşlı,

Bu dünya yalan,

Bu dünya kalımsız...

Madem dünya bir handır,

Bizler de birer yolcu...

Bir müddet

Konakladığımız bu yerde,

Gerek yok kimseyi;

Sinirlendirip üzmeye!

Bayram vesilesiyle

Açalım kollarımızı;

Sarıp sarmalayalım

Tüm akraba,dost

Ve diğer insanları!..