Mümtaz UÇMAKLI 1960’lı yılların Aydın Belediyesi zabıta amirliğinin vazifeşinas zabıta komiseridir.

O yıllarda belediye binası bugünkü Atatürk meydanındaydı. Binanın girişinde belediye zabıta amirliği vardı. Her sabah amirlikte zabıtanın günlük rutin işlerinin toplantısına şahit olunurdu. Saat 9’da zabıta memurları, başlarında komiserleri Mümtaz UÇMAKLI olduğu halde şehri yeniden fethetmek heyecanı ile işe koyulurlar; lokanta, kahvehane, fırın, bakkal, pastane vb. tüm gıda üreten ve satan ne kadar dükkân, imalathane varsa sıkı bir denetimden geçirirlerdi.

İşte bu denetimin acımasız siması zabıta komiseri Mümtaz Uçmaklı’dır. Esnaf ondan çekinirdi. Kafasına koyduğunu yapan tavizsiz bir adamdı. Görev anında hatır gönül tanımazdı. Adaletten ayrılmaz, bundan büyük mutluluk duyardı. Adaletin kılıcını halk yararına kullanırdı. Esnaf ona kızardı. Esnafın gözünde yine de saygın bir yeri vardı. Esnaf hoş görülü olmasını ister, o ise asla taviz vermezdi.

Eskiden belediyenin para cezaları ağırdı. Bugünkü gibi denetimsiz üretim-tüketim yaptırılmaz, esnaf sıkı kontrol altında tutulurdu. Önlüksüz başlıksız aşçı; beyaz ceketsiz garson, iş gömleksiz bakkal bulunmazdı. Her mesleğin bir ciddi icraatı olurdu. Esnaf sıkı bir temizlik ve nizam içinde sağlık kontrolünde tutulurdu. Kaldırımlar işgal edilmez, yayalara saygı gösterilirdi. Yaz aylarında esnafa mecburi öğle tatili yaptırılır, onların istirahati temin edilirdi. Esnafa tırnak kontrolü bile yaparlardı. Esnaf cezadan korkardı. Ceza yemek,  birkaç günlük kazancın belediyeye gitmesi demekti. Sonrası ceza cezayı getirirdi. Zabıta devamlı denetler ceza yazardı.

Eskiden uluorta açıkta bir şey satılmazdı. Bugün 40 yıl sonra Sevgi yolu ancak az gelişmiş ülkelerde görülebilen şekilde açıkta bazlama, ot böreği satan kadınların, vıcık vıcık çiğ köfte satan insanların, fıstık tatlısı satan satıcıların işgali altında. Bunlar bugünün en işlek, en modern caddesi Sevgi Yolunda icra-ı faaliyet ediyorlar. Bunlar modern Türkiye’nin modern şehri Aydın’dan şehir ve insan manzaraları oldu. Bu manzaraları gördükçe insan üzülüyor. Rahmetli Mümtaz UÇMAKLI’yı gel de arama. Eskiden fakir bir toplumduk; ama görgülüydük, asildik. Şimdi zengin bir toplum olduk, her yerimizden görgüsüzlük akıyor.

Mümtaz UÇMAKLI devlet gibi bir adamdı. Halk onu görünce belediye başkanını hatırlar, kendine çeki düzen verirdi. Yapılan işlerin toplumun huzur ve mutluluğu için yapıldığını bilir, Mümtaz’ın öfkeli baskısını hoş görürdü.

Şimdi artık ne o hoşgörülü insanlar var; ne de işini adam gibi yapan görevliler. Hepimiz tam bir vurdumduymazlık içindeyiz. Yitirilen her değerli kişiyle, bazı değerlerimiz de zamanın çöplüğünde kaybolup gidiyor. Hatıralarını saygıyla anıyoruz.

Ruhu Şad olsun.