O sıradan bir adam değildi

AYDIN’DA İZ BIRAKANLAR

Bugünkü Ziraat Bankası’nın arka sokağında, 1950’li yılların “Umut Meyhanesi” vardı. O yıllarda burası akşamcı kesiminin demlendiği mekânlardandı. İsmini sahibinin soyadından almıştı. Mehmet Umut deyince kimse tanımazdı da, isminin başına “meyhaneci” sözcüğünü ekleyince onu herkes tanırdı. “Meyhaneci Mehmet Umut” öyle sıradan bir adam değildi. Orta boylu, hafif şişman, meyhaneciden ziyade genel müdür havası olan bir adamdı. Dışarıda sekiz köşeli kasket giyerdi. Kasketli haliyle ağırbaşlı, sanki 49 köyü olan, bir şark ağasına benzerdi.

Mehmet Umut’un ilk bakışta insana güven veren bir hali vardı. Akşamcı takımı herhalde “umut meyhanesini” bu yüzden tercih ederdi. Mehmet Umut işini bilir, işinin hakkını verirdi. İnsanlar meyhaneye ayık gelir, sarhoş giderlerdi. İçeri girenler bazı kıymetli eşyalarını meyhaneciye emanet ederlerdi. Bu manada meyhaneci kafayı bulduran; bulunan kafayı koruyan adamdı.

Mehmet Umut yatırımcı bir adamdı. O yıllarda Güzelçamlı’da büyük bir kamping işletirdi. İşinin gereğini yapar, zevk ve sefa içinde insanlara parası için hizmet ederdi.

Mehmet amca ezan okununca bu çağrıya da koşardı. Onun işi akşamdı. Gündüzleri de camiyi ihmal etmezdi. Komşuları onu inançlı biri olarak bilir ve tanırdı. Ne yapsın, bir kere meslek olarak meyhaneciliği seçmişti. Bu onun işiydi. Belki severek yapmıyordu işini, ama ülkemizde işini sevmeden yapan binlerce kişi vardı. Belki de camiye gidip dua ediyordu; yaptığı işten sıyrılmak, ak pak olmak için. Yapılan dualar samimi yapılırsa geri çevrilmez; buna inanıyordu. Bir gün duyduk ki, Mehmet amca meyhaneciliği bırakmış! Güzelçamlı’daki kampingi bile satmış! Karacasu yaylasında bir ev yapıp oraya çekilmiş.

Umut amcanın çoluğu çocuğu yoktu. Varlıklı bir kişiydi. Dünya malının zevki sefasının kendisine hayrını her halde görmemiştir. Bir müddet sonra Umut amca eşiyle birlikte hacca gitmeye karar vermiş. Mehmet Umut meyhaneci olarak başladığı hayat mücadelesini Hacı Mehmet Umut olarak noktalayabilmiş ender kişilerden biridir. Ne mutlu bu yolda İsmail’ini kurban edenlere.

Hacı Mehmet Umut amcaya Allahtan rahmet dilerim. Nur içinde yatsın, ruhu şad olsun.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
4 Yorum