Yatağıma ayakkabı arıyorum

"Aşk" der demez kalemim,

Soma yanıyor genzim,

Utanıyorum.

Ağıtlar eşliğinde bir kaç riyakâr anıt

timsah hüngürlüyor yanıyorum.

Kızıl gözlerine bakıyorum kaşım kirpiğim is

Utanıyorum.

***

"Özledim" demeye kalmıyor

Aylan kulaçlıyor yüreğimi

Buz kesiği elleri boğazımda

Gem vuruyor ağzıma "pis yalancı!" söylemi

Utanıyorum.

Sırtıma atıp ereğimi "insan" meliyorum.

***

"Sevgili" coşuyorum an be an,

İki üç hece şunun şurasında!

Ansızın Özge Can fışkırıyor pencerelerime

Lime lime takılıyor pençelerime.

Utanıyorum.

Gelinliğimi dürüyorum gerisin geriye.

***

Canhıraş "canım" açılıyor dilimde

Buruluyor dilim ham ahlat kimliğinde

Üstüm çiziliyor kalem kalem, bir imamın rahlesinde

Silivri doluyorum apolet apolet

Üstüne işiyor abdestiyle nutkun,

P....silvani velet

Utanıyorum.

Ardına siniyorum tankların,

Üstüme alevler dökülüyor.

***

Anladım, zamansız kendinci duygulara zaman

Öyle bir zaman ki zaman, patozun içinde karışık sapla saman

Bir hortumun paranoyasında

Ceviz ağacı olmaklığım geliyor aniden gezi parkında

Piraye'nin boynunda Vera

Utanıyorum.

Koynuna tükürüyorum Nazım'ın

***

Kırıyorum kalemimi tövbeler eşliğinde

Parça pinçik oluyorum Cem' in son kırkbeşliğinde

Tekerine çomak sokuyorum hakkı saklı koşuluyla her bebenin beşiğinde.

Utanıyorum.

Kaçıp aşkın her halinden

Dem vuruyorum Ay'a ahvalimden

Yatağıma ayakkabı arıyorum.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
2 Yorum