Anneciği

Nermin AKKAN

Anneciği "su" diyordu

Damla damla büyüyordu.

Balkahvesi gözlerinde

Menevişler gülüyordu

***

"Gül" diyordu anneciği

Pırpırdaydı yüreciği

Dua dua sözlerinde

Kurgulardı geleceği

***

Soğuk duştu babacığı

Asıp dala kabacığı

Dönmezine gittiğinde

Uğunmuştu anacığı

***

Büyümüştü birden bire

Sorguluyordu habire

Neden gitmişti babası

Neden girmişti kabire

***

Sormamıştı annesine

Koşmuştu kapı sesine

Bir özlem ki yüreğinden

Düşüyordu ensesine

***

Zaman hızla akıyordu

Anıları yakıyordu

Kol kanattı anneciği

İstedikçe takıyordu

***

Dupduruydu berraktı su

Gözlerinde gün buğusu

Babasını özlüyordu

Kulağında uğultusu

***

Her gecenin sabahında

Sol yanının her ahında

Sızlıyordu buruncuğu

Gönül denen dergâhında

***

Anneciği bir gün ona

Yanağına kona kona

Bir resimle isim verdi

İznin var mı gitsek sona

***

Bağ göğsünü gere gere

Dedi "bilmez dalavere

O bir şair hem kallavi

Sığınalım mı sipere

***

Su dupduru baktı baktı

"Baba" özlemine aktı

Sarı ışıktı annesi

Kendisi de yeşil  yaktı

***

İlk tanışma yemek derken

Hiç demedi henüz erken

Bir babası vardı artık

Korkmazdı gece yatarken

***

Çok mutluydu annesi de

Şiir gibiydi sesi de

Sıcacıktı yuvaları

Gündüzü hem gecesi de

***

Hastalandı baba koştu

İyileşti baba coştu

Bu sevdanın çemberinde

Hepisi birden sarhoştu

***

Usluydu Su hem yürekli

Çifti birbirine ekli

Sevgi saygı denen şeyin

Hepsine eşit ölçekli

***

Yaz bahar kış gelip geçti

Gözleri bir şeyi seçti

Anneciği biraz sanki

Mutluluğundan vazgeçti

***

Babası öpüp kokluyor

Annesi her daim yokluyor

Lâkin karaman  bulutlar

Göğü giderek çokluyor

***

Şiir baba sevgi dolu

Dost arkadaş sağı solu

Annesi beklerken onu

Uzayıp gidiyor yolu

***

Büyüyordu Su giderek

Annem babam can diyerek

Zaman zaman yüreğinden

Usundan öte giderek

***

Uslu uslu o gün evde

Usu izlediği devde

Otururken geldi baba

"Isınayım" dedi "sevde"

***

Sarıldı can babasına

Sokularak abasına

Lâkin bir gariplik vardı

Şaştı birden çabasına

***

Baba gibi sarmıyordu

Canı cana karmıyordu

Us kırk uyarı veriyor

Lakin dili varmıyordu

***

Çekilip biraz kenara

Baktı ona kara kara

Korkuyordu babasının

Yaslanmasından duvara

***

Gözlerini siliyordu

Annesinden biliyordu

Onun her özlü sözünü

Yüreğine iliyordu

***

"Baba dayı dede amca

Yanağından öper anca

Ağız göğüs basen bacak

Yasaklı her cana canca

***

Her kim olur ise olsun

Amcan dayın baban solsun

Dokunursa yasaklına

Söyle annen onu yolsun

***

Anneciğinin sözleri

Sevgi kaynağı gözleri

Işık oldu o an ona

Birleniverdi özleri

***

"Öp" dedi yine babası

Sıkılıyordu kabası

"Yetiş anne gel" diyordu

İçindeydi tüm duası

***

Salyalıydı dudakları

Belerikti göz  akları

Sıyrılırken mengeneden

Anladı olacakları

***

Us yürüttü birdenbire

Dedi "zorlama habire

Korkuyorum şimdi senden

Benzetiyorum kabire"

***

Fırlayıp kapıyı açtı

Koşarak helaya kaçtı

Mesaj çekti annesine

"Yetiş"le herşeyi saçtı

***

Anladı ki Su o anda

Böylesi bir zor zamanda

Duayla bir uslanmalı

Can bulmalıydı özcanda

***

Adam arsız yılyılışık

Yalvarıyordu alışık

"Annem" dedi " duyar kızar"

Us kullandı ışık ışık

***

Kayda aldı her sözünü

Usla yıkayıp özünü

Zaman geçsin istiyordu

Annesi öpsün gözünü

***

Sığınıp dostun asına

Koşup sindi odasına

Yüreğinin gümbürtüsü

Ulaştı canın hasına

***

Kapıdaydı çam yarması

Çıyan çakal it karması

Derken kükrek bir arslanın

Yetişti yele sarması

***

Kartal arslandı annesi

Korku da kim neyin nesi

Atladı Anka sırtına

Masaldaydı süt ninesi

***

Annesi us annesi Su

Kalmamıştı hiç korkusu

Polislerin kollarında

Çekip gitmişti kabusu

***

"Su" diyordu ona şair

Tam tamına lirik şiir

Sarmaladı bu öyküyü

Akkan denen müteşair.

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.