Aydın siyasetinde yine kirli bir oyun sahnede. Hakkında 15 yolsuzluk davası bulunan, adı Aziz İhsan Aktaş soruşturması ile anılan ve tutuklanmaktan çekinip soluğu AK Parti’de alan Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu, şimdi de belediyesinde mobbing skandalıyla gündemde.
On yılını belediyeye vermiş bir emekçi kadın, Sevim Tekin, hemcinsi olan Çerçioğlu’nun baskıları yüzünden istifa etmek zorunda kalıyor. Söyledikleri yenilir yutulur şey değil: CHP’den istifa etmesi için zorlanıyor, belediye WhatsApp gruplarında CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve Kuşadası Belediye Başkanı Ömer Günel aleyhine paylaşım yapması dayatılıyor, reddettiğinde gruplardan atılıyor, ardından sürgün edilmek isteniyor.
Soruyorum:
Bu mudur “yeni sayfa”? Bu mudur siyaset? Bu mudur yaradılanı, Yaradandan ötürü sevmek?
Ortada sadece bir işçi kıyımı yok; ortada insan onuruna saldırı var. Bir çalışanın düşüncesine, emeğine, vicdanına pranga vurma girişimi var. Ve daha acısı, buna karşı AK Parti’nin sus pus olması.
AK Parti Aydın İl Başkanı Mehmet Erdem’e sesleniyorum:
Madem “yeni sayfa” açtınız, bu sayfada mobbing mi yazıyor? İşçiyi sürgünle yıldırmak mı vizyonunuz? İnsanların alnının terini, gururunu çiğnemek mi sizin adalet anlayışınız? Eğer bu zulme göz yumuyorsanız, biliniz ki halkın gözünde o “yeni sayfa” çoktan kirlenmiştir.
Sevim Tekin’in haykırışı hepimizin vicdanına dokunmalı:
“Onurumu kimseye ezdirmem.”
Ve dahası:
“Personel gruplarında Özgür Özel ve Ömer Günel aleyhinde paylaşım yapmamız istendi.”
Bu artık sadece mobbing değil, siyaseti kirli bir intikam aracına çevirmektir.
Ayıptır, günahtır, en önemlisi kul hakkıdır.
Bugün Sevim Tekin’i susturmaya kalktılar, yarın başka bir çalışanın hayatını karartacaklar. Çerçioğlu, huysuz, kindar, bencil ve faşist tutumunu sürdürürken bu sessizlik devam ederse, AK Parti de bu suça ortak olacaktır.
Halk, nutuk değil, adalet istiyor. İnsan onuruna sahip çıkan, emeği koruyan bir siyaset istiyor. Eğer bu ülkenin siyaseti, işçiye sürgünü reva görüyorsa, o siyaset çoktan bitmiş, çürümüştür.
“Yeni sayfa” diyenlere son sözüm şudur:
Gerçek yeni sayfa, önce kendi kapının önünü süpürmekle başlar. Emekçiyi ezmeye devam ederseniz, o sayfa yeni değil, zalimliğin aynı kitabından koparılmış eski bir yaprak olur.
Selamla, muhabbetle...