Dökülür
yaprak yaprak
takındıklarımızdan
çözülürüz
usul usul tapındıklarımızdan
Yanar avuçlarımız kayarken
bile isteye de olsa
"Emek" deriz
"Vefa" deriz
"Niye?"ler sıralarız
ardı ardına
Boşluğunu hissettikçe çemberimizde
yokluğunu garipseriz
Bi sürü oyuk
Bi dolu gedik
Yerli yersiz ne çok çimdik buluruz gönlümüzde
can gözlüğümüzün derecesi arttıkça
giden günle
"Daha dün.. " diye başlayan yarım cümleler çarpar
şamar şamar yüzümüze
Dil dil sömürüldüğümüzü gördükçe
Kem kem bakışlara kutlama
Yem yem çıkışlara "Dost acı söyler"
Cem cem nakışlara "Kasap sevdiği postu..." yakıştırması yapar
Bağış dileniriz gönlümüzden
Mazeret sıralarız kaypamasına kalbimize nakışladıklarımızın
Zordur gönlüne "Gül" ektiğinin "Kaynana dili" bitmesi