Dudakların, Dudakların kiren çocuk, yeşilimtırak.
Buruk, kızıla çalmamış henüz gözlerin kadar.
Kader deme bana sakın,
Söyle hangi çocuk ağlar,
Kiren kızarana kadar?
Bırak çocuk, bırak açık kalsın muslukların,
Aksın depondaki acımtırak yoksunlukların.
Sen ağladıkça benim yüreğimde gün doğmaz.
Sen ağladıkça benim dallarıma kuş konmaz.
Sen ağladıkça çocuk,
Sen ağladıkça yurt onmaz!
Hangi mızıkçı çekildi evciliğinden,
Hangi oyunbozan kaptı kaçtı misketlerini,
Söyle çocuk, söyle bana,
Hangi ödlekte kaldı mendilin ki kapamadan boşluğa düştü elin!
Korkma çocuk,
Korkma söyle bana!
Çelik çomak,
Dokuztaş, istop,
Söyle hangisinde eksildin yareninden ki
Bölündün böyle derinden?
Sen ağladıkça,
Sokutaşında dövülürüm ben imeceyle.
Sen ağladıkça,
Parmak uçlarından kanarım ben,
Yeni yetme bir annenin tırnak kesiminde!
Gazyağı ışıldarken saç diplerinde çocuk,
Boncuk gözlerinin feriyle kim iftardadır.
Kim firardadır,
Kim firardadır saklanbacından ki dudakların düşer avuçlarıma!
Sus çocuk,
Sus ağlama!
Sen ağladıkça anam biner salıma.
Sen ağladıkça safran siner alıma.
Sus çocuk!
Sus ağlama!
Sen ağladıkça kuşlar konmaz dalıma.