Zülfikâr'a yarsıyan olmayanı varsıyan
Yoksulluğun dibinde Düldül'ün gem ipiyim
Kara kışı harsıyan kor kızılı karsıyan
Serin Serendib'inde kör karınca gibiyim
Çor çamura ıkmadan yok yükünü yıkarak
Hiç canını sıkmadan usuna turp sıkarak
Gıkı bile çıkmadan tüm bentleri yıkarak
Şeyh Şamil edebinde emir demir kipiyim
Göğe doğru boy verip gülü gülle everen
Her yüke boyun verip bülbülle bir göveren
Kendi kendini yerip dikensiz yediveren
Has hısım edibinde eze eme bibiyim
Eşi benzeri tek tük kendi kendine ütük
Bacasız bağda tütük kukumav misli ötük
Dalsız budaksız kütük Neyzen misli körkütük
Başağı bire binde boran tufan tipiyim
Çimen'ce gül aşlayıp güne dünle başlayan
Güz gönlünü haşlayıp kör şeytanı taşlayan
Gele günü yaşlayıp çim gözünü şaşlayan
Kader denen som inde kutlu genin çipiyim