Çok Değerli Yazar Sayın Rafetdin BÜLBÜL , insanı insan yapan ve asla vazgeçilmez iki ögenin önemini anlatmış. Çok önemli bu iki öge ; akıl ve vicdan' dır. Elbette ,akıl vicdandan önce gelir. Akıldan yoksun olanlar ya da akıl sağlığı yerinde olmayanların düşünebilme ve muhakeme edebilme yeti ve yetenekleri olmayacağından, vicdanları da olmayacaktır. Bu nedenle bu kişiler yaptıkları ve yapacakları iş ve eylemlerden sorumlu tutulamazlar.
Dünya' da bütün yollar güllük gülistanlık ; çayır çimenlik değildir. Her yer lale ve gül bahçeleri ile de kaplı değildir.
Gittiğimiz ve gidecek olduğumuz yolların bir kısmı, geçit vermez yalçın kayalık ve dik uçurumlarla ; diken ve dikenli çalılarla kaplı olabilir.
Ancak, yolun başında, bunları göze alarak çıktık yola.
Bu zor ve zahmetli yolculuğu kazasız belasız tamamlayabilmemiz için ,aklımızı ve vicdanımızı kullanmak zorundayız.
Yolun hangi kesiminden olursa olsun , özellikle de en zor geçitlerinden geçerken, aklımızı ve vicdanımızı kullanarak öteki yolcularla iş ve güç birliği yapmamız, yolculuğu tamamlamakta güçlük çekenlere ,yolu tamamlayabilmeleri için yardımcı olmamız gerektiğini ,kısa ve mükemmel şekilde anlatmıştır.

Sayın Rafetdin BÜLBÜL Bey' in ellerine ve yüreüine sağlık.