Kırka çıktı kolları kadının

Ansızın kanatlandı iki yanı

Bir kolu yenile su verdiği yavrusunu çekip aldı beşiğinden

İkincisine bakındı hatırlayamadı yattığı yeri birden

***

Kızıl bir şimşeğin ardından kapısına yüklenip yumruklamaya başladı

ancak

Kapı duvar pencere bulvardı sarı kül kahve duman

***

Tüm kolları uzadı aniden

Her deliğe

her kovuğa

her sese

her nefese dokundu lâkin

Zihni karman çorman

Kayıptı zaman

Yabancıydı mekan

***

Neden sonra kanatlarını farketti

Can havliyle çırpmaya başlayıp

Feryadını yedekleyedi

"Emiiiin

Anneeee

Güüüül

Osmaaan"

***

Ümüğünden fışkıran kan yüzüne abanınca

anladı ki

An bu an

Kıyamet buydu anlaşılan

Ayet ayet anlatılan

"Allahuekber"e sığındı

o zaman

***

Gözünün önünde uçuşan banknotlara tükürdü

Avurduna dolan kanı

yedi canım canı

avucuna saydığı

D.... babaya savurdu

NA