Siyasetin zenginleşme aracı olarak görüldüğü herhangi bir ülkede ne yokluk biter ne yoksulluk ne de yolsuzluk.

Siyasetin zenginleşme aracı değil halka hizmet için yapılması zorunluluktur.

Bu haksız zenginleşmenin önüne geçmek için acilen, şiddetle nereden buldun yasasının hayata geçirilmesi, siyasete girecek olan herhangi birinin birinci derece akrabaları dahil mal varlığı tespit edilmeli bu süreçte madden, manen zenginleşme olur ise kişi veya kişiler bağımsız yargı önünde hesap vermelidir.

Rahmetli başbakan Bülent Ecevit'in dediği gibi; “Siyaset yapacak kişi ben partiden ne kazanırım değil partiye, halka ne kazandırırım” diyen düşüncenin egemen olduğu bir sistem kurulmalıdır.

İkinci önemli husus parti kademesinde görev alacak delegeler dahil olmak üzere üye bazında ön seçim ile belirlenip seçilmesidir. Halkın kendisini temsil edecek kişi veya kişileri kedisinin belirlemesi demokrasinin olmazsa olması olmalıdır.

Tersi durumlarda ‘ayakkabı yalayıcılığı’ meslek dalı haline dönüşebilir.