Babamın amcası rahmetli Ekiz Mehmet, kayanın başına oturmuş, aşağıda davarları otlamaktadır. Karşı yamaçta bir çakal ağzında tezek parçası ile gök gölete gelir, ağzındaki tezeği suya bırakır, gölün içine dip dalar, öbür uçtan silkinerek çıkar. Göletin üzerine bıraktığı tezeğin üzerine çakalın vücudundaki pireler doluşmuştur. Hayvan, vücudundaki pirelerden kurtulmuş, temizlenmiş bir halde yoluna devam eder.
Bizim yörükler yazın Afyon ili Kumalar Yaylağına, kışın ise, Bafa Gölü kıyılarına göç ederler, dedem bir yılda dört mevsime göre yurt değiştirirdi. Gerekçesi de gürleyen gökler, çakan şimşekler, Yağan yağmurlar, esen rüzgarlar doğada bir temizlik yapar diye anlatılırdı.
**
Kasabada rahmetli anam sabah erken kalkıp önce yolu süpürür, komşuları da yanına alır, sokak bir güzel temizlenirdi. Yoldaki taş, çalı bir Müslümana engel olmasın, ayağına takılmasın denilerek bir kıyıya konulurdu. Sigara izmariti, paketi ortalık yere atılmazken bu gün ne hallere düştük. Biz okulda çöp toplarken çöp atmama eğitimi aldık. Elimizdeki çöpü, çöp kutusuna kadar taşıyan bir nesildeniz. Yere boş sigara paketini atan kişiyi uyardık, özür dileyerek aldı ve cebine koydu. Elindekini yere fırlatan üç genci uyardığımızda size ne diyerek az kalsın şiddete uğrayacaktık. Bunlar iki farklı neslin, dönemin yaşam ve bakış örneğidir ne yazık ki...
**
Eğitimci olduğunu söyleyen bir kişi, çocuklarımızın eğitilmediğini, bir şeyler öğretmeye çalışıldığını, kimi ailelerin okulu kreş gibi gördüğünü, çocukların burada oyalandığından söz etmesi de ilginç bir görüş olarak yer aldı. Eğitimsizliğin, bana neciliğin, bana dokunulmasın zihniyetinin bizi nerelere götüreceği de bilinmez elbette. Bugün ham çilek üzerine sprey ve kokusu ile piyasaya sürenler yanında karpuza kırmızı pancar sürterek tezgaha koyulduğu günlerdeyiz. İslam deriz, Gazze'de olanlara bir bakalım, Müslüman ülkeler deve kuşu gibi kafalarını kuma gömmüşler adeta...
**
İnsanlık Ruhu da temiz olsa bari...
Bugün yanyana evlerde yaşayamayanlar olarak,, üst üste apartmanlar, dairelerde nasıl anlaşarak yaşar insanımız?
Nitekim, gürültü, aidat, ortak giderler konusunda ölümlü, yaralamalı şiddet gösterileri duyup izliyoruz.
**
Bugün yerleşim yerlerinde, her yerde çöp sorunu gözleniyor. Bu iş belediyelerin görevi de olsa bir yere kadar... Duvar yazısı da olsa işin aslı, sokakta çöp toplamak görevimiz olmasa da çöp atmamak sorumluluğumuzdur.
**
Peki burada üfürmek, yazıp, karalamak kolay elbette. Öz eleştiri de gerekir. Çocuklarımıza yere çöp atılmaması, çöp kovası bulana kadar çöpü taşımasını, belediye otobüsünde büyüklere yer vermesi için uyarabiliyor muyuz? Zira bunlar aile içi eğitimin bir parçasıdır. Evet diyorsak ne mutlu!
**
Bu işin reçetesi, Cem Yılmaz sözü,

"Eğitim şart"