İnsanın hayat tarzı ve hayata dair hayalleri arasında, ihtiyaçları bakımından bir paralellik vardır.

İnsanın ihtiyaçları ne kadar çoksa, mutluluğu o kadar azalır. Çünkü ihtiyaçlar ve arzular sınırsız imkanlar sınırlıdır.

Mutluluğun insan ve toplum için gerçekleşmesi akıl ile arzu ve isteklerinin dengesinden geçer.

Bugün dünyada ve ülkemizde ekonomik, sosyal hayat bireysel bencillik üzerine kurulmuştur. “İnsan insanın kurdudur.” “ Hobbes” felsefesi güçlülerin güçsüzler üzerine kurduğu acımasız zulüm ve sömürünün adıdır.

Global sermayeyi elinde turan dünya kapitalistleri geri kalmış ve gelişmekte olan ülkelerin ekonomilerini faiz ve borç batağına sürükleyerek istismarlarını sürdürmekte suni krizler yaratarak siyasi manpilasyonlar yapmaktadırlar. Ekonomik krizlerin temelinde emeğin istismarı ile başlayan ülkelerin maddi ve manevi değerlerinin tahrip ve yok edilişi yatmaktadır.

Her kriz neticede insan ve toplumun kendine yabancılaşmasını hızlandırır. Dünyanın büyük bir köy haline geldiği günümüzde haz ve hız merkezli hayat dayatılarak insanın kendi yarattığı ihtiyaç putunun kul ve kölesi olması tuzağı kurulmuştur.

Bu kapitalist zihniyet düzeni insan sağlığı, kadın hakları, hayvan hakları, hukuk, siyaset, ekonomi, çevre, kutsal değerleri istismar ederek gücüne güç katmaktadır. Batılı güç odakları zulümlerine toplum ve insanı ıslah ve yardım adına yapmaktadırlar.

İnsanlığın yaşadığı zulüm ve acılar belli bir plana göre yapılmaktadır. Küresel krizler batılı sermayenin gücüne güç katarken gelişmekte olan ülkelerin kabusu olmaktadır. Gelişmekte olan ülkelerin bu zulüm düzeninden kurtuluşunun yolu batılı kapitalistlerin sunduğu ekonomik, sosyal, siyasi reçetelerin reddinden ve yerli işbirlikçilerini tanımaktan geçer.

Halkları Müslüman, gelişmekte olan Asya ve Afrika ülkelerinin kurtuluşu yerel kültür ve değerlerinin aklın, ilmin ve inançlarının ışığında ilkeli, adaletli, demokratik bir düzenin hayata geçirilmesi ile mümkündür.