Devrildi tezgâhın ya Habib-i Neccar

Yıkıldı eyvanın, çekildi sular

Hatay Antakya şimdi kan ağlar

Çağlardın, bahtına ol figan düştü.

***

Şairler yatağı “Kahraman” Maraş

Bir gece rüyanda göründü kem dehhaş

Bedenler kefensiz, toprakla yoldaş

Senin de diline çok feryat düştü.

***

Urfa dediğin Nebi’ler diyarı

Şanına şan ekledi, hürriyet şiarı

Göğsünde madalya, ulus kararı

Bu demde şanına ol firak düştü.

***

Antebin etrafı gül ile diken

Güller kıpkızıl, kan ağlar hem

Gazilik beratın vardı ezelden

Şol devran bahtına şehitlik düştü

***

Bir zaman çağırırdık Vadi-i Leman

Sen de dalgalandın vah Adıyaman

Bağrında yankılandı acı, pek yaman

Yazık ki şanına bak giryan düştü

***

Seyhan yatağı, Rab’bin bereketi

Altında zeminin bozukmuş tıyneti

Hiç hak etmedin sen bu felâketi

Özüne senin de bu yıkım düştü.

***

Osmaniye dediğin Türkmen diyarı,

Dün, bugün, hem yarın, tarih fuarı

Aldırmadı gafiller, her dem uyarı

Mizandan kaçana çok vebal düştü

***

Yeşildin Malatya, toza bulandın

Yıkılmaz dediler, beyhude kandın

Karlı bir günde ciğerden yandın

Ne yazık özüne kor ateş düştü.

***

Amed mi desem sana, yaksa Diyarbakır

Yetmez kasidene binlerce satır

Ne yazık bahtında çağlayan kahır

Bağlar’ına dert ile çok figan düştü.

***

Kilis… Antebin son göz ağrısı

Öncüpınar… Anayurt bayram kapısı

Tutsun mu genç kızlar yavuklu yası

Senin de bahtına kara gün düştü.

***

Milletçe ağladık, yürekten yandık

Acılar deryasına canımız bandık

Sallandı Anadolu, beşiktir sandık

Vatanın sathına köz ateş düştü.

***

Ben söylerim kalem yazar ahımı

Arşa saldım ahım ile vahımı

Unutulmaz kıyametin yakını

Bugün bağımıza sâm hazan düştü.