Nebil ALPARSLAN

Nebil ALPARSLAN

Samanyolu duyguları

Kurşun sıksam geceye,

Gündüze değer, gün ağlar.

Yalnızlığı verdim

Buhurdana.

Götürüp satsın diye mezatta.

*

Gül devşirme bahçemden,

Dikenini zaten geçtim,

Aldanma rengine

Sakın.

Kan damlar kokusundan.

*

Mor dağları aşmak kaderdir belki;

Lakin

Deryada boğulmak

Kader olmasın.

*

Yiğitler ölse de yarımşar kurşunla,

Yiğitlik kalsın ki gecede, şafakta

Düzde ve bayırda

Ve gündüzde…

Kalmasın

Meydanlar namerde.

*

Ölüme dur diyebiliyor muyuz?

Heyhat!

Görecek çok yüz

Kaldı mı ki dünyada?

Kızarmadan bakabileceğimiz.

*

Bileklerimdeki mor çizgiler neyin nesi?

Hani kaderin kelepçesi yumuşaktı?

“Kadife” demişlerdi bana

Demirden de öte;

Meğer çeliğine su verile.

*

Yaşamak…

Uyanıkken gördüğümüz bir rüya.

Uyanmak istemiyoruz hiç mi hiç,

Hakikati görmeye.

Oysa

Saatin zili ansızın çalacak

Yelkovanı titreye titreye.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
5 Yorum